Alen™ en artritis
pagina 33 tot 35
Bijna dertig procent van alle eiwitten van ons lichaam is te vinden in het collageen van het bindweefsel, zo bekeken is collageen de belangrijkste substantie van ons lichaam. Het is te vinden in het hele organisme en is onderdeel van pezen, banden, kraakbeen, huid en botten; het is haar taak om weefsels en organen op hun plaats te houden of deze met elkaar te verbinden. Het collageen vormt pezen en banden, en vormt het weefselnetwerk van botten en tanden. In kraakbeen en gewrichtskapsel dient het samen met proteoglycanen als smeermiddel en is ook aanwezig in het intervertebrale gebied van de wervels en de tussenwervelschijven. Het heeft een taak in de hartkleppen, in de cornea en het glaslichaam van het oog. De moleculaire integriteit van het collageenweefsel is een onvoorwaardelijke voorwaarde voor het behoud en de weerstand en levensduur van onze organen.
Het tropocollageen is een volkomen symmetrisch basiseiwitmolecuul met een moleculair gewicht rond de 300.000. Het bestaat uit drie polypeptide ketens in spiraalvorm en heeft een hoog gehalte aan glycine en proline. Deze en andere aminozuren waaronder hydroxyproline vormen behalve gehydroxyleerde glycine, ascorbinezuur, ijzer, cetoglutarat en zuurstof een uiterst complexe eiwitbouwsteen die erg sterke weefselvezels vormt. Verstoringen in de moleculaire opbouw tasten de stevigheid, samenhang en de verbindende functie van collageen aan.
Chronische artritis en haar varianten manifesteren zich in een verandering van de collageenmoleculen. Men vermoedt dat dit mechanisme grotendeels berust op enzymatische antilichamen zoals collagenase, en op een depolarisering van het hyaluronzuur door superoxideradikalen. Artritis is een ziekte die dagelijks verergert omdat we ons dagelijks verder verwijderen van de natuurlijke levensvoorwaarden. De diagnose en behandeling worden steeds moeilijker bekeken vanuit medisch standpunt.
Onafhankelijk van de buitengewone medische mogelijkheden en vooruitgang ontwikkelt de discussie over deze ziekte zich erg moeizaam omdat er gewoonweg geen bevredigende oplossing gevonden word. Voor het grootste deel blijft het bij theorieën en hypotheses. Deze hebben een oneindige hoeveelheid onderzoeken en concepten geschapen om deze gezondheidsproblemen te verklaren. Men heeft zo geprobeerd een brug te slaan tussen de verstoring van het immuunsysteem en de gewrichtsbeschadigingen. Maar ondanks oneindige inspanningen is er nog steeds weinig kennis over deze ziekte. Men heeft de aanwezigheid van cytokinines aangegrepen om de gewrichtsbeschadigingen te verklaren vanwege de katabole activiteit tegen het collageen van dit katalytisch werkende molecuul. Hierbij wordt rekening gehouden met het feit dat onze gewrichten weliswaar mechanisch relatief eenvoudig zijn, maar niet qua celstructuur.
De gewrichten zijn, omdat ze niet simpel bestaan uit de verbinding van twee botten, in bepaalde situaties aan enorme krachten blootgesteld. Het leidt ertoe dat een voortdurend evenwicht moet bestaan tussen slijtage en vernieuwing van haar componenten om de functionele structuur te behouden. Het reguleringsmechanisme van dit evenwicht is niet bekend, maar we nemen aan dat de cytokinines werken als een soort boodschapper die de informatie voor de uitvoering van de kwalitatieve en kwantitatieve reparatie van de structuren overbrengt. Dit wordt bij ontstoken gewrichten erg duidelijk als naast lymfocyten en ontstekingsvocht een grote hoeveelheid cytokinines ontstaan waardoor het evenwicht in de stofwisseling van weefsels waaronder de gewrichtsmembraan, het bot en het kraakbeen verandert.
Cytokinines hebben de belangrijke taak de groei van bindweefsel te versnellen. Ze stimuleren het vrijkomen van katalyserende enzymen en pro-inflammatoire prostaglandines. Cytokinines activeren tevens de reabsorptie van bot- en kraakbeenweefsel. Er bestaat daarom een vermoeden dat de zogenaamde ‘pannus’ een agressief weefsel vanuit de verbinding tussen gewrichtskapsel en het kraakbeen, ontstaat door de lokale werking van cytokinines. De pannus van reumatische artritis breidt zich van buiten naar binnen uit via kraakbeen en daarna botweefsel.
Omdat dit proces niet kan worden gestopt, is invaliditeit het onvermijdelijke gevolg.
Tot op heden is de invloed van cytokinines bij het weefselbeschadigende proces nog onbekend en zijn nog niet alle transformatieketens, de ketens die wisselwerkingen uitlokken, bepaald. De cytokinines die ontdekt zijn bij artritis patiënten zijn afgeleidt van interleukine 1 dat haar oorsprong voornamelijk heeft in macrofagen, respectievelijk grootcellige fagocyten. Deze classificering was echter alleen mogelijk bij menselijke en dierlijke culturen in vitro. Het is ook zeker dat enkel interleukine 1 pathologische veranderingen kan veroorzaken. Het interleukine werd pas in de laatste jaren in voldoende hoeveelheden gewonnen waardoor algemeen onderzoek kon worden gedaan. Het gaat hierbij om onderzoeken die gericht zijn op het zoeken van remmende stoffen die als neutraliserende antilichamen voor de cytokinines gebruikt kunnen worden, dus als farmacologische stof tegen deze ziekte kan worden gebruikt.
Het therapeutische succes ligt echter in de verre toekomst. Bij muizen van het MRL ras ontwikkelde zich een hele bijzondere reumatische artritis met een verhoogd aantal agressieve antilichamen waaruit therapeutische inhiberende stoffen werden gewonnen. Deze muizen kregen tevens aandoeningen zoals Lupus en nefritis.
In het algemeen hebben patiënten met reumatische artritis verhoogde anticollageen-2-waardes en vinden we in het kraakbeenweefsel collageen 2 als belangrijkste bestanddeel. Als deze stof wordt ingeënt bij de eerder genoemde muizen, ontwikkelt zich een polyartritis met antilichamen die afhangen van de ingeënte stof. Het agressiviteitsprobleem krijgt een chronisch verloop met cellulaire toevoegsels die in het gewrichtskapsel worden gemaakt en later door erosie binnendringen in het kraakbeen en bot. De sleutelvraag die bij deze experimenten moet worden gesteld is: Door welke biochemische actie vernietigen deze antilichamen kraakbeen en bot terwijl ze hun oorsprong in hetzelfde organisme hebben? Het is mogelijk dat deze agressieve ontsteking een ongeremde ontwikkeling van cytokininemoleculen opwekt die de vernietiging van bindweefsel veroorzaakt.
We zijn waarschijnlijk nog erg ver verwijderd van de ontdekking van de artritisoorzaken en de genezing.
Het enige dat we lijken te begrijpen is de immuunsysteem activiteit op een agressieve auto-immuunsysteem wijze zoals zich dat bij deze ziekte manifesteert. Uit de conclusies van M. Clapp uit Basel blijkt dat de behandeling van het collageenprobleem nog steeds is gericht op het zoeken naar oplossingen voor het neutraliseren van de collageen beschadigende stoffen. Toevallig hebben wij in de afgelopen jaren door de ervaringen die we met Alen™ hebben opgedaan, laten zien dat bij artritispatiënten die Alen™ gingen gebruiken vanwege overgewicht, diabetes of voortijdige veroudering de artritisklachten duidelijk verminderen. Veel mensen die door hun klachten niet meer konden lopen, verkregen hun mobiliteit terug, pijn en stijfheid verminderden. Deze verrassende resultaten rechtvaardigen de theoretische overwegingen dat Alen™, een preparaat uit geconcentreerde en assilimeerbare voedingsstoffen, de artritissymptomen misschien kan verbeteren. Bekijken we nu het probleem als volgt: het medische onderzoek heeft zich ingespannen om het probleem van het inhiberen van agressieve factoren die het collageen aanvallen op te lossen.
Wij daarentegen nemen aan dat de natuurlijke oplossing van het probleem zich in het collageen zelf bevindt.
In het begin van dit hoofdstuk hebben we er al eens op gewezen dat het collageen een erg complex molecuul is en dat zijn structuur behouden moet worden. Dit is alleen mogelijk als de aminozuren kwalitatief en kwantitatief in de eiwitmoleculen aanwezig zijn. Bovendien moeten deze componenten even snel worden vervangen als ze verslijten. Om dit te bereiken is het noodzakelijk om de moleculaire reconstructiebouwstenen in stand te houden en voldoende aanvoer te kunnen waarborgen van eiwit- en mineraalstofcomponenten om de vernieuwingssnelheid van deze moleculen te kunnen bijhouden. Maar wij vermoeden dat aan deze voorwaarde bij artritis patiënten niet wordt voldaan. En dat het hier om onvoldoende verzorgde organismen gaat.
De chronische tekorten aan essentiële stoffen leiden tot gebreken in de algemene cellulaire weerstand en in het bijzonder het bindweefsel. Dit verarmt steeds meer en haar weerstand wordt voortdurend minder door de ontbrekende voedingsstoffen bij de patiënten. Er ontstaat een vicieuze cirkel van ondervoeding en gebreken, waarbij het zwaartepunt een progressieve verstoring van de zwaarst belaste gewrichten zal zijn, die het meeste gewicht moeten dragen.
Op basis van de genoemde redenen zijn artritis, artrose, osteoartritis en alle degeneratieve processen van collageen als een gebrekziekte te zien. Het preparaat Alen™, een voedingssupplement met een hoog assimilatievermogen, heeft effect bij artrose patiënten door het compenseren van het voedingsstoffentekort met alle essentiële stoffen waaraan een tekort is en vervangt bovendien het complementaire vermogen daarvan.
Verder maakt het een verbeterde reparatie en reconstructie van de beschadigde collageenmoleculen mogelijk die hun originele structuur terugkrijgen. Zodra dit is bereikt, verliezen de antilichamen hun invloed en vallen het nieuwe collageen niet meer aan omdat de moleculaire structuren nu correct en normaal zijn. De cytokinines kunnen niets abnormaals meer ontdekken en beëindigen daarom hun vernietigende activiteit. Bij patiënten wordt een duidelijke verbetering van de symptomen vastgesteld. Hoe Alen™ het beste is te gebruiken bij deze klachten wordt in ‘de algemene adviezen van de holistische geneeskunde’ op pagina 16 beschreven. In een andere publicatie worden alle theorieën, feiten en voordelen van deze opmerkelijke voedingsstoffenverbinding ALEN™ in detail besproken.
Slotopmerking
Als u de hiervoor beschreven uiteenzettingen zorgvuldig heeft gelezen, zult u begrijpen waarom wij deze unieke ontwikkeling ALEN™ een zo grote kans geven om ons leven menswaardiger vorm te geven. Met dit buitengewone preparaat wint de uitspraak;’ we kunnen gezond en vitaal veel ouder worden dan honderd jaar als we ons op de juiste wijze zouden voeden’ aan overtuiging. Hoe zou je anders de waarnemingen moeten verklaren waarbij impotente mannen weer potent worden nadat ze een tijdlang hun lichaam van Alen™ hebben voorzien? Negatieve invloeden op onze gezondheid en ons prestatievermogen drukken van alle kanten op ons.
Onze voedingsmiddelen leveren ons nog maar een fractie van de belangrijkste stoffen die ons lichaam dagelijks nodig heeft en de meeste daarvan vernietigen we door onze kook-, braad- en magnetronbehandelingen. Dit is onder voedingswetenschappers onomstreden. Het milieu is vol van gifstoffen die we noodgedwongen dagelijks opnemen. Ze gaan in ons lichaam onberekenbare chemische reacties aan en vernietigen bovendien belangrijke voedingsstoffen. Het gevolg van foute voeding is meestal overgewicht. Aan de ongelofelijk grote hoeveelheid geld die mensen uitgeven aan diëten, afslankpillen en poeders blijkt wel hoeveel ze hier onder lijden.
In het algemeen moeten we ons hier niet mee bemoeien, het is aan een ieder zelf te beslissen of hij voor dit schijnbare schoonheidsideaal geld wil uitgeven of niet. Maar het is onze plicht deze mensen uit te leggen dat ze zich in een vicieuze cirkel bevinden waarin ze steeds sneller ziek worden. Aan de ene kant moeten hoge bloeddruk, hartklachten, gewrichtsziektes en aandoeningen van het steunapparaat door afvallen tegengegaan worden aan de andere kant ontnemen we ons lichaam steeds meer levensbelangrijke stoffen die in hoge mate belangrijk zijn voor het bevechten van deze ziektes. Hoe minder calorieën iemand tot zich neemt, des te minder belangrijke stoffen krijgt zijn organisme.
Tegelijkertijd is een van de standaard adviezen nog altijd: ‘U moet uw gewicht reduceren, u moet afvallen’. Omdat het in principe juist is, maar ook het gevaar bestaat dat ons lichaam door diëten steeds sneller verzwakt, ontstaat de noodzaak om een kwalitatieve compensatie te vinden.
Met Alen™ beschikken we eindelijk over een ideaal middel dat ontbrekende of aan de voeding onttrokken stoffen op de eenvoudigste en meest ongecompliceerde wijze het lichaam weer ter beschikking stelt.
Diëten verliezen hun verschrikkelijke werking als tegelijkertijd Alen™ wordt gebruikt. Samen kunnen zij ons een volledig nieuw eigenwaarde gevoel geven. Afvallen, weer slank worden en tegelijk ook nog gezond worden? Een gezonde huid, sterke vingernagels en een volle haardos krijgen en je echt goed voelen? Een diepe verkwikkende slaap hebben en je totaal goed voelen? Opnieuw plezier aan seks en aan je partner krijgen? Wie wil dat niet?
Ook ik heb de wonderbaarlijke werking van Alen™ meegemaakt. Aan Alen™ dank ik een volledig nieuw levensgevoel. Al mijn ouderdomsklachten zijn verdwenen en mijn activiteiten herinneren aan die uit mijn jonge jaren. Iedereen die met me omgaat is verbaast over hoe goed het met me gaat.
Wie, zoals ik, de gelegenheid heeft de ziekte geschiedenissen van veel Alen™ gebruikers in te zien en die de zegenrijke effecten van Alen™ bij deze mensen kan vervolgen kan pas inschatten wat enkel Alen™ kan veroorzaken.
Maar het bewijst ook de uitspraak dat zeventig tot tachtig procent van alle ziektes terug te voeren is op onvolwaardige voeding.
Maak Alen™ tot uw continue begeleider. Stel vast dat het een wijd verbreid misverstand is dat arme mensen het meeste onder voedingstekorten lijden. In geciviliseerde landen en bij welgestelde mensen komen klachten ten gevolge van onvolwaardige voeding erg vaak voor. Vanaf dit moment hoeft u niet meer te behoren tot de groep potentiële zieken door onvolwaardige voeding.
Vanaf nu staat Alen™ ook u ter beschikking als buitengewoon waardevolle hulp. Maak de bewuste actieve stap naar de ervaring van uw nieuwe gezondheid, naar vitaliteit en mobiliteit en geniet van uw leven, een lang leven lang!
Dr. Oscar Vargas-Machuca