Fulvinezuur is gebalde oerenergie voor onze gezondheid

Fulvinezuur is een nog relatief onbekende stof. Het is een onderdeel van humus, dat ontstaat bij de vertering van planten door micro organismen.  Fulvinezuur is een bijzondere stof met buitengewoon veel positieve effecten op de gezondheid van mensen, dieren en planten.  Als je enkele druppels in water oplost heeft het een donkere kleur. Vandaar de naam ‘zwart gezondheidsgoud’. Vanwege de bijzondere, deels onverklaarde positieve werking wordt het wel een wonder van de natuur genoemd.

Wat is fulvinezuur

Plantenresten worden door micro organismen verteerd en omgezet in humus dat uit drie onderdelen bestaat: humine, huminezuur en fulvine zuur. In hetzelfde verteringsproces worden de voedingsbouwstenen verkleind tot oplosbare deeltjes die weer aan het fulvine zuur vast gaan zitten. Als het gaat om fulvinezuur bedoelen we eigenlijk de fulvinezuurmolecuul plus de geïoniseerde sporenelementen, -mineralen en andere voedingsstoffen. De omgeving waarin fulvinezuur ontstaat bepaalt de kwaliteit. Hoe zuiverder en voedingsstofrijker de planten zijn die tot humus worden verwerkt, hoe krachtiger de fulvinezuur is.

Fulvinezuur vervoert nutriënten tot in de cel

In de cel gebeurt het. Hier worden energie, eiwitten en enzymen en alle andere stoffen die de cel nodig heeft geproduceerd. Onze stofwisseling is de optelsom van de activiteiten van al onze cellen. Als we het hebben over voedingsbouwstenen die opgenomen worden in het lichaam, gaat het om de opname in de cel. In onderzoeken wordt soms gesproken over opname in het bloed maar dat is niet relevant. Het gaat om de celopname. Fulvinezuur kan dankzij haar structuur en omdat het een erg kleine molecuul is, eenvoudig door de celwand gaan en in de cel terecht komen. Binnen in de cel laat ze de nutriënten los die direct ter beschikking staan voor de celstofwisselingsprocessen.

Fulvinezuur bindt toxines en zware metalen

In de cel worden de vrijgekomen ‘aanlegplaatsen’ bezet door toxines en zware metalen en er ontstaat een nieuwe fulvinezuurverbinding die door de celstofwisseling uit de cel wordt verwijderd en verder het lichaam uit wordt gebracht via de ontlasting, urine, de huid en de longen. Zo helpt fulvine zuur schadelijke stoffen kwijt te raken.

Fulvinezuur en het effect op onze gezondheid

Er worden veel verschillende gezondheidseffecten beschreven. Gebruikers maken melding van onder meer energietoename, minder ziek zijn, een betere stoelgang, vermindering van huidproblemen en astmatische klachten. Er worden steeds meer wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar de werking van fulvinezuur maar dat wordt bemoeilijkt omdat de kwaliteit van de fulvine zuur wordt bepaald door de omgeving. De herkomst van het product bepaalt de samenstelling en daarmee varieert de kwaliteit.

Fulvinezuur zat in planten

Als micro organismen planten verteren in een zuurstofrijke omgeving ontstaat humus met fulvine zuur. De fulvine is vierendertig miljoen jaar geleden ontstaan uit planten en diende als voeding voor nieuwe planten. Dit proces is honderden misschien duizenden jaar voortgegaan waardoor dikke lagen humus ontstonden. De bodem was destijds rijk aan alle belangrijke voedingsstoffen die dankzij de micro organismen optimaal opneembaar werden gemaakt voor planten. Het proces vond alleen plaats waar voldoende zuurstaf was, op andere plaatsen kwamen de plantenresten door aardverschuivingen onder een dikke, zware laag aardmateriaal terecht en ontstond door de hoge druk aardolie.

Fulvinezuur ontbreekt in huidige voeding door moderne landbouwtechnieken

Het belang van micro organismen voor de landbouw wordt onvoldoende ingezien. Er worden micro organisme dodende toxines gebruikt waardoor het gezonde biologische evenwicht uit balans raakt en de fulvine zuur makende organismen verdwijnen. Door de intensieve

landbouw, in feite roofbouw, raken de landbouwgronden bovendien veel belangrijke voedingsstoffen kwijt. Het resultaat is een op het oog goed lijkende oogst maar met weinig nutriënten die bovendien niet goed opneembaar zijn omdat ze onvoldoende door micro organismen zijn bewerkt. Eten van deze onvolwaardige voeding leidt tot tekorten die weer tot celstofwisselingsstoornissen leiden. Er ontstaan klachten en chronische ziektes.

Fulvinezuur compenseert slechte voedingskwaliteit

Dankzij de rijkdom aan biologisch opneembare nutriënten en de ontgiftingscapaciteit van fulvine zuur kunnen de nadelen en tekorten van de moderne voeding worden gecompenseerd. Hoe rijker en zuiverder de oorsprong van de fulvine zuur is, des te beter het is. Als u fulvinezuur wilt gaan gebruiken is het goed om te weten waar u op moet letten om de kwaliteit te beoordelen.

Het aantal voedingsbouwstenen in fulvinezuur

Alle soorten fulvine zuur bevatten elektrolyten, sporenelementen en – mineralen en aminozuren, de meeste meer dan zeventig verschillende. Life Elixir Fulvine heeft zelfs honderdenzestien verschillende nutriënten:

1. negen macromoleculen,
2. tien sporenmineralen,
3. zevenenvijftig sporenelementen,
4. achttien aminozuren,
5. zeventien organische zuren en
6. vijf vitamines.

Let op het percentage fulvine zuur

Er zijn verschillende vormen waarin fulvinezuur wordt aangeboden. Het kan zijn in een vruchtendrank, frisdrank of in vloeistof. Om te weten hoeveel fulvinezuur het product bevat is het goed om naar de concentratie te kijken. De percentages kunnen variëren tussen de 4% en percentages boven de 10%. Life Elixir Fulvine heeft waarschijnlijk het hoogste percentage en is daarmee de krachtigste.

Bibliografie

• http://www.fulvicmineral.com/
• Axe, d. (sd). https://draxe.com/fulvic-acid/. Opgehaald van https://draxe.com/fulvic-acid/: https://draxe.com/fulvic-acid/
• Cornejo A1, J. J. (sd). www.pubmed.gov. Opgehaald van http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21785188
• Jooné GK1, D. J. (sd). www.pubmed.gov. Opgehaald van http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12710739
• onderzoek, w. (sd). www.fulvicmineral.com. Opgehaald van http://www.fulvicmineral.com/fulvic-library.html
• wikipedia. (sd). https://en.wikipedia.org/wiki/Humic_acid. Opgehaald van https://en.wikipedia.org/wiki/Humic_acid
• Yamada P1, I. H. (sd). www.pubmed.com. Opgehaald van http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17485833